Dr Anna Kowalska-Lewicka (1920–2009)
Urodziła się 24 V 1920 w Krakowie jako córka Tadeusza Kowalskiego, profesora orientalistyki UJ, sekretarza generalnego PAU ( 1939-1948) i Zofii z Medweckich, lekarki pediatry; była żoną orientalisty, Tadeusza Lewickiego, profesora UJ, członka PAN i PAU.
Na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiowała początkowo filozofię i romanistykę (1938/39). W czasie okupacji słuchała tajnych wykładów na UJ z archeologii, antropologii, historii sztuki i etnografii, pracowała wtedy, a następnie do 1953 r., w Muzeum Archeologicznym PAU. Początkowo interesowała Ją archeologia, ale to etnografii poświęciła się z dużym zaangażowaniem i zamiłowaniem. Studia z tego zakresu na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończyła w 1947 r. Pracę doktorską pt. Zarys kultury Indian Shipibo na tle kultur innych Indian leśnych Ameryki Południowej, której promotorem był prof. Kazimierz Moszyński, obroniła na UJ w 1950 r.
W 1954 r. została zatrudniona w Zakładzie Etnografii IHKM PAN w Krakowie; w latach 1963-1971 była zastępcą kierownika Pracowni Etnografii IHKM PAN w Łodzi. Od 1971 do 1980 r. kierowała Pracownią Etnograficzną IHKM PAN w Krakowie.
Początkowo była zainteresowana etnografią społeczeństw pozaeuropejskich, głównie ludów Ameryki Łacińskiej, następnie po 1950 r. etnografią Polski, szczególnie zajęła Ją tematyka karpacka. Bliskie Jej było Podhale, z którym związana była od dzieciństwa. Prowadziła liczne badania terenowe dotyczące kultury ludowej w Karpatach, głównie materialnej, szczególnie gospodarki rolno-hodowlanej, gospodarki pasterskiej. Uczestniczyła również w pracach dla Polskiego Atlasu Etnograficznego. Dużo czasu poświęciła tematyce pożywienia uczestnicząc aktywnie w międzynarodowych konferencjach na temat etnologicznych badań nad tym tematem oraz w wielu krajowych sesjach naukowych. Autorka trzech książek: Shipibo (Wrocław 1969); Mauretania (Warszawa 1976), Hodowla i pasterstwo w Beskidzie Sądeckim (Wrocław 1980) i licznych artykułów o tematyce związanej z własnymi badaniami terenowymi.
Była członkiem Komisji Etnograficznej, Oddział PAN w Krakowie, od czasu reaktywacji Komisji, tj. od 1973 r. Już w 1947 r. została członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, któremu całe życie była niezmiernie oddana. Pełniła funkcję prezesa Towarzystwa w latach 1982-1989, była członkiem Rady Wydawniczej, przez wiele lat redagowała serię wydawniczą PTL, „Biblioteka Popularnonaukowa”, wchodziła w skład komitetów redakcyjnych innych wydawnictw PTL. W latach 1999-2005 pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Rewizyjnej. Dwukrotnie była prezesem oddziału w Krakowie (1959-1961, 1970-1982), zainicjowała organizowanie ogólnopolskich sesji naukowych w Krakowie. Za jej kadencji powstało Koło Zainteresowań Kulturą Indian (1971-1975), gorąco poparła powołanie Koła Zainteresowań Kulturą Ormian utworzonego przy oddziale w 1980 r. Walnie przyczyniła się do wydawania słownika biograficznego Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki, szkice biograficzne, którego I tom współredagowała z Ewą Fryś-Pietraszkową i Anną Spiss, opracowała doń 5 biogramów. W 1991 r. otrzymała godność członka honorowego PTL. Zmarła 20 VIII 2009 r. w Krakowie, gdzie została pochowana na cmentarzu Rakowickim.
Anna Spiss